Requirements
- asd
- 123
- 1
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
Η αναζήτηση του νοήματος της ζωής δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα της φιλοσοφίας, αλλά και στοιχειώδη καθημερινή ανάγκη. Μόλις ο άνθρωπος αποκτήσει συνείδηση του εαυτού του, διερωτάται για το νόημα της ζωής.
Το θέμα του προορισμού της ζωής του ανθρώπου είναι πολύ σοβαρό, διότι αφορά το σπουδαιότερο ζήτημα για τον άνθρωπο: Για ποιο σκοπό ευρισκόμαστε πάνω στην γη. Αν ο άνθρωπος τοποθετηθεί σωστά στο θέμα αυτό, αν εύρη τον πραγματικό του προορισμό, τότε μπορεί να τοποθετηθεί σωστά και στα επί μέρους και καθημερινά ζητήματα της ζωής του. Αν όμως δεν τοποθετηθεί σωστά σ’ αυτό το βασικό θέμα, τότε θα αποτύχει και στους επί μέρους σκοπούς της ζωής. Διότι τι νόημα μπορούν να έχουν οι επί μέρους σκοποί, όταν στο σύνολό της η ανθρώπινη ζωή δεν έχει νόημα;
Το νόημα της ζωής βρίσκεται σε σχέση με την αιτία της υπάρξεως της, τον Θεό. Η πίστη στον Θεό και η αναγνώριση της αγάπης του για τον άνθρωπο δίνουν νόημα στην ανθρώπινη ζωή. Η αληθινή ζωή προέρχεται από την πηγή της ζωής, τον Θεό. Όποιος αποσυνδέεται από τον Θεό είναι ουσιαστικά νεκρός, έστω και αν
εμφανίζεται ως ζωντανός. Η πραγματική ζωή βρίσκεται πέρα από τη φθορά και τον θάνατο. Ο άνθρωπος είναι φθαρτός και θνητός, ενώ ο Θεός άφθαρτος και αθάνατος. Ο φθαρτός και θνητός άνθρωπος βρίσκει την αιώνια και άφθαρτη ζωή με την μετοχή του στην άκτιστη χάρη του Θεού. Έτσι νικά τη φθορά και τον θάνατο. Αυτό το νόημα έχει για τον πιστό και η συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας. Η εν Χριστώ ανακαίνιση δεν περιορίζεται στον νου ή την ψυχή του ανθρώπου, αλλά αναφέρεται σε ολόκληρη την ύπαρξη του. Η χάρη του Θεού αγιάζει τον άνθρωπο «ολοτελείς», δηλαδή και στο σώμα, μαζί με την ψυχή, μετέχει στην ανακαινιστική χάρη του Θεού.
Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν» Του. Διαπιστώνουμε έτσι την μεγάλη αγάπη που έχει ο Θεός για τον άνθρωπο. Δεν τον θέλει απλώς ένα ον με κάποια χαρίσματα, κάποια προσόντα, κάποια ανωτερότητα από την υπόλοιπη κτίση, αλλά τον θέλει Θεό κατά Χάριν. Ο άνθρωπος φαίνεται εξωτερικά ότι είναι μία βιολογική απλώς ύπαρξη όπως τα άλλα έμβια όντα, τα ζώα, αλλά είναι το μόνο ον που ξεχωρίζει απ’ όλη την δημιουργία, το μόνο που μπορεί να γίνει κατά χάριν θεός.
Το «κατ’ εικόνα» σημαίνει τα χαρίσματα που έδωσε ο Θεός μόνο στον άνθρωπο, ξεχωριστά απ’ όλα τα πλάσματά Του, ώστε να αποτελεί εικόνα του Θεού. Αυτά τα χαρίσματα είναι : Ο λογικός νούς, η συνείδηση, το αυτεξούσιο, δηλαδή η ελευθερία, η δημιουργικότητα, ο έρως και ο πόθος του απολύτου και του Θεού, η προσωπική αυτοσυνειδησία και ο,τι άλλο κάνει τον άνθρωπο να είναι υπεράνω όλης της λοιπής δημιουργίας των εμβίων όντων και τον κάνει να είναι άνθρωπος και προσωπικότης. Ο,τι δηλαδή κάνει τον άνθρωπο πρόσωπο αυτά είναι τα χαρίσματα του «κατ’ εικόνα». Έχοντας το «κατ’ εικόνα» καλείται ο άνθρωπος να αποκτήσει το «καθ’ ομοίωσιν», δηλαδή την θέωση. Ο Δημιουργός, Θεός κατά φύσιν, καλεί τον άνθρωπο να γίνει θεός κατά Χάριν. Δόθησαν λοιπόν από τον Θεό τα χαρίσματα του «κατ’ εικόνα» στον άνθρωπο για να φθάσει πολύ υψηλά, να πετύχει με αυτά την ομοίωσή του με το Θεό και Πλάστη του, να έχει μία όχι εξωτερική, ηθική σχέση μαζί Του, αλλά μία προσωπική ένωση με τον Δημιουργό του.
Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι σκοπός της ζωής μας είναι, στην καλύτερη περίπτωση, απλώς η ηθική βελτίωσή μας, το να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Ενώ το Ευαγγέλιο, από την Παράδοση της Εκκλησίας και από τους αγίους Πατέρες, μας παραδίδεται ότι σκοπός της ζωής μας δεν είναι αυτό. Το να γίνει δηλαδή ο άνθρωπος μόνο καλύτερος απ’ ο,τι είναι, ηθικώτερος, δικαιότερος, εγκρατέστερος, προσεκτικότερος. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν, αλλά δεν είναι ο μεγάλος σκοπός, ο τελικός σκοπός, για τον οποίο ο Πλάστης και Δημιουργός μας έπλασε τον άνθρωπο. Ποιος είναι αυτός ο σκοπός; Η θέωσις. Το να ενωθεί ο άνθρωπος με τον Θεό, όχι με
ένα εξωτερικό η συναισθηματικό τρόπο, αλλά οντολογικά, πραγματικά.
Course Features
- Lectures 7
- Quizzes 0
- Duration 3 hours
- Skill level All levels
- Students 0
- Assessments Yes