ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
Ο φόβος είναι ένα από τα πλέον φορτικά και απειλητικά συναισθήματα που υπονομεύουν την ειρηνική κατάσταση της ψυχής τού ανθρώπου. «Η ζωή τού ανθρώπου», λέει κάποιος σύγχρονος ερευνητής, «μοιράζεται μεταξύ φόβου και ελπίδας… Ο άνθρωπος είναι ένα έμφοβο ον που δεν κουράζεται να ελπίζει».
Οι Πατέρες συμπεριλαμβάνουν στα πάθη το φόβο και τις συγγενείς προς αυτόν καταστάσεις, που συνιστούν μορφές ή διαβαθμίσεις του, όπως τη φοβία, το δέος, τον τρόμο και επιπλέον το άγχος, την αγωνία, την αδημονία.
Γενικά, ο φόβος προκαλείται από τον κίνδυνο στέρησης ή πόνου/δοκιμασίας, μέσω της ιδέας ή του αισθήματος ότι θα χάσουμε ή ενδεχομένως θα χάσουμε αυτό, που επιθυμούμε ή αυτό στο οποίο είμαστε προσκολλημένοι.
Η χριστιανική πίστη δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του φόβου στη ζωή του ανθρώπου. Τον αποδέχεται ως πραγματικότητα αλλά και τον ερμηνεύει. Ο φόβος είναι αποτέλεσμα της πτώσης του ανθρώπου στην αμαρτία – αυτή τού άνοιξε τη δίοδο για κάθε είδους φόβο στη ζωή του και άρα για την τραγικότητα της επί γης πορείας
του. Το απεκάλυψε ο ίδιος ο Χριστός: το αντίδοτο του φόβου είναι η πίστη.
Ο φόβος ως δύναμη αυτοσυντήρησης και ως απειλή απώλειας της Θεοκοινωνίας είναι «κατά φύσιν» και συνιστά αρετή, η οποία χαρακτήριζε τον Πρωτόπλαστο πριν από την πτώση. Αυτό το είδος φόβου δόθηκε στον Αδάμ για να τον συγκρατήσει από ενδεχόμενη πτώση του στην αμαρτία και να ζωογονεί την ακατάπαυστη
αύξηση της σχέσης του με τον Θεό.
Ο φόβος ως απειλή της απώλειας του κόσμου, της εμπαθούς ζωής, της ηδονής, των απολαύσεων είναι «παρά φύσιν». Αντί, δηλαδή, ο άνθρωπος να φοβάται να μην μείνει «έξω του νυμφώνος Χριστού», φοβάται την απώλεια των αισθητών και των απολαύσεων που καρπώνεται από αυτά. Αυτού του είδους ο φόβος και, ιδιαίτερα, ο φόβος που γεννιέται από τη συναίσθηση της αμαρτωλότητας και, συνεπώς, η απειλή της τιμωρίας και του θανάτου θεωρείται από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας ως «παρά φύσιν» κατάσταση και ως πάθος. Αλλά και αυτός ο φόβος μπορεί να αξιοποιηθεί από τους αγωνιστές της αρετής και να λειτουργήσει ευεργετικά για την ψυχή των μετανοούντων.
Ο φόβος του Θεού, αλλά και ο φόβος της απώλειας των αισθητών είναι αλληλοεξαρτώμενες καταστάσεις. Όποιος, με άλλα λόγια, φοβάται κάποιο πράγμα αυτού του κόσμου, φανερώνει ότι δεν φοβάται τον Θεό, δεν υπολογίζει, δηλαδή, την αγάπη Του και δεν στηρίζεται στην Πρόνοιά Του και αντίστροφα.
Course Features
- Lectures 8
- Quizzes 0
- Duration 3 hours
- Skill level All levels
- Language English
- Students 0
- Assessments Yes